Źródła Złotnicy znajdują się na polach wsi Surowa, następnie rzeczka przepływa przez tereny Lubomyśla, Złotnika, Bieniowa, Gryżyc, Gorzupi i wpada do Bobru.

Bieniowski odcinek Złotnicy rozpoczyna się od mostka na drodze gruntowej Złotnik - Niemcza (Bobrówka). Najładniejszy fragment rzeczki znajduje się na naszym terenie.
Pod tym mostkiem zobaczymy pierwszą niespodziankę, znajduje się tu żeremie bobrów.
Później znajdujemy meandry Złotnicy i kolejne żeremia. Na odcinku około 100 metrów znajdują się następne 3 stanowiska żeremi. Niestety za ostatnią tamą rzeka wysycha. Susza zrobiła swoje, po paru metrach znajduje się już tylko suche koryto.
Bardzo ciekawe miejsce znajduje się na granicy Bieniowa i Gryżyc, gdzie rozpościera się dolina Złotnicy. Wysokie skarpy i dolina obecnie suchego potoku, dopływu Złotnicy, nadają temu miejscu swoisty urok.

                       Według legendy w południowo-wschodniej części Bieniowa, gdzieś niedaleko Złotnicy i drogi leśnej ze Złotnika do Gorzupi znajdowała się osada, która zniknęła najprawdopodobniej we wczesnym średniowieczu (lub nawet wcześniej). Rejon ten obejmujący znaczną część terenów leśnych zwano później "Pustynią", o miejscu tym jeszcze w 1754 r. mówiono "Pustynne wrzosowiska".
Nie jest znana nazwa tej miejscowości ani dokładna lokalizacja tego miejsca. Nie zachowały się też żadne średniowieczne materiały źródłowe. Wspomina o tym Hans-Georg Rudolph z Berlina, historyk regionalista, który opisał to w "Das Kirchspiel Witzen".
Miejsce to skrywa las i nie wiadomo czy kiedykolwiek odsłoni swoje tajemnice.

mk