Kurhany
 
    

                       Na wschodnim skraju Bieniowa na terenie lasów leśnictwa Bieniów znajduje się 5 cmentarzysk kurhanowych i kilkanaście pojedynczych kurhanów. Kurhan to rodzaj mogiły w kształcie kopca.
Kurhany z Bieniowa mają podstawę koła o średnicy około 10-12 metrów i wysokości około 0,5 m i mniejszą. Pochodzą najprawdopodobniej z okresu Kultury Łużyckiej i datowane są na III-IV okres epoki brązu (około 1000 lat p.n.e.)  i są najpewniej z tego samego okresu co przebadane kurhany z okolic Olszyńca.

Na północno-wschodnim krańcu Bieniowa znajduje się grupa ponad 20 kurhanów. Kurhany są częściowo zatarte, więc trudno jest określić dokładną ilość. Prehistoria splotła się z historią II Wojny Światowej z okresu bitwy o Bieniów. U podnóża, a nawet w samych kurhanach znajdują się okopy najprawdopodobniej żołnierzy 1 Frontu Ukraińskiego.


W górnym lewym rogu zdjęcia widać wypukłe punkty w kształcie koła to kurhany. W koło nich dużo małych punkcików to okopy żołnierskie.  Z tyłu w prawym rogu widoczne wgłębienia to leje po bombach.
 


Najlepiej zachowany kurhan

Widoczna część kurhanu

Okop w kurhanie

Okop u podstawy kurhanu

Okopy żołnierskie

Okopy żołnierskie

Na wierzchołku jednego z kurhanów widoczne kamienie

Leje po bombach


Na południowo - wschodnim krańcu Bieniowa znajduje się grupa około 12 kurhanów. Niestety są one bardzo słabo widoczne i praktycznie niezauważalne.


Na lekkim wzniesieniu grupa około 12 mało widocznych kurhanów


Jeden z mało widocznych kurhanów


Tu też znajdują się okopy żołnierskie

Trzecia grupa około 6 kurhanów znajduje się przy wschodniej granicy Bieniowa. Praktycznie niewidoczne i w większym oddaleniu od siebie.                   


Grupa około 6 słabo widocznych kurhanów


Jeden z mało widocznych kurhanów


Drugi z mało widocznych kurhanów
 

Czwarta grupa 5 kurhanów w południowo-wschodniej części Bieniowa.


3 kurhany widoczne a dwa pozostałe zatarte


Jeden z mało widocznych kurhanów


Na wierzchu drugiego kurhanu kamienie polne, najprawdopodobniej splądrowany.

Piąta grupa 6 kurhanów w południowo-wschodniej części Bieniowa.


Grupa mało widocznych kurhanów


U podnóża jednego z kurhanów okop

Okop w kolejnym kurhanie

 

                                       W lesie prowadzona jest normalna gospodarka leśna, więc kurhany są bardzo spłaszczone i dla zwykłego grzybiarza wręcz niezauważalne. Wpływ na obecny stan kurhanów ma wiele czynników. Najważniejszy to czas, nasze kurhany mają około 3 000 lat, deszcz, susza czy wiatr zrobiły swoje. Pozostałe czynniki to: Splądrowanie mogił przez pseudoarcheologów na przełomie wieków, budowa przebiegającej nieopodal linii kolejowej, działania wojenne, pożary lasów i orka przy nasadzeniach nowego lasu.
Mogiły zacierają się, za kilka lat może się okazać, że nie będzie po nich śladu.
Zadbajmy o nasze wspólne dobro i pamiętajmy o naszej historii.
O znalezieniu kurhanów na terenie lasów Bieniowa oraz około 20 kurhanów w okolicy Włostowa (teren ten jeszcze do 1950 r. należał do Bieniowa), ale znajdujących się na terenie Leśnictwa Bieniów poinformowałem Leśnictwo.

20.09.2020 r. na terenie jednego z pól kurhanowych znaleziony został Skarb w postaci fragmentów urny sprzed 3 000 lat, który został przekazany archeologom. Więcej informacji o skarbie.

 

             Duża grupa kurhanów znajduje się w okolicach Olszyńca, Włostowa oraz Biedrzychowic.
Nie podaję dokładnej lokalizacji naszych kurhanów, aby nie kusić pseudoarcheologów, prawdziwy turysta znajdzie te miejsca.
Przypominam, że pod odpowiedzialnością karną nie można rozkopywać tych miejsc. Teren jest monitorowany.                         

                          Bieniów jest miejscowością, na terenie której znaleziono najwięcej stanowisk archeologicznych w Gminie Żary.
Na przestrzeni wieków odkryto w naszej miejscowości 88 śladów osadniczych w tym z epoki kamienia, 13 osad i 7 cmentarzysk.
 

mk


foto: mk

 
                                                    

źródło:

Przegląd archeologiczny tom 14. 1961 r. "Obrządek pogrzebowy ludności kultury łużyckiej w Polsce". Tadeusz Malinowski.
 

Wstecz
Strona Główna